In de zomer van 1929 ontstond in Parijs de internationale constructivistische groep Cercle et Carré. Joaquin Torres-Garcia, aanjager van de groep, trok veel op met Otto van Rees in Parijs zowel als in Ascona, Zwitserland. Eind 1928 liet van Rees daar een huis bouwen, dat hij zelf had ontworpen. De plattegrond van het huis bestond uit een cirkel en een vierkant .

Na een tragisch treinongeluk waarbij Van Rees, zelf ernstig gewond, zijn oudste dochter verloor was hij twee jaar uit de roulatie.
Na die zware tijd waren zijn eerste stillevens nog geënt op het kubisme. Ze werden in de loop der jaren steeds abstracter.

Vanuit zijn kubistische achtergrond en zijn collagetechniek was de ontwikkeling naar abstractie niet groot. Voorstudies en het uiteindelijke doek van ‘peinture’ dialogue laten goed zien hoe hij abstraherend te werk ging.

Bij de constructivistische groep Cercle et Carré had Van Rees zich bij zijn oude bekenden aangesloten waaronder Arp, Léger, Mondriaan en Schwitters, maar ook bij later in Parijs gearriveerde kunstenaars zoals, Colson, Cueto en Torres-Garcia, die goede vrienden werden. Torres-Garcia, de aanjager van de groep, schilderde een Hommage aan Van Rees.
De groep Cercle et Carré was een kort leven beschoren. De enige grote expositie vond plaats in 1930 in Parijs, waar Van Rees vijf doeken exposeerde.